Bazı aileler ise erken doğuma hazırlıksız yakalanıyor. Parmak bebek sahibi ebeveynlere yoğun bakım dönemi boyunca destek verilmesi önem taşıyor. Özellikle annenin psikolojisinin hep iyi seviyelerde tutulması öneriliyor. Erken doğum yapan anneler genellikle “Ben neden çocuğumu doğru zamanda doğuramadım?” gibi eksiklik, yetersizlik duygusu hissediyor. Parmak bebeklerin sağlıklı bir yaşama kavuşabilmesi için annenin psikolojik durumunun iyi ve sütünü verebiliyor olması en önemli faktörler arasında sayılıyor. Gerekirse psikolog yardımına başvuruluyor. Ailelerin sabırlı olması gerekiyor, başlangıçta geçirilen süreçler 10 gün içerisinde genellikle olumlu anlamda değişmeye başlıyor. Bebek solunum cihazından ayrılıyor, sondayla beslenmeye başlıyor, kendi başına çişini veya kakasını yapabiliyor. Ağırlığı 800 gram olsa da bu olumlu gelişmeleri gören aile, bebeğinin sağlığına kavuşacağına daha fazla inanıyor.
Prematüre bebeğin ilk beslenmenin özellikle kolostrumla (memede ilk oluşan koyu kıvamlı ve sarımsı renkte süt) yapılması gerekir. Üstelik prematüre bebek dünyaya getiren annelerin sütleri, zamanında doğum yapan annelerin sütlerine göre daha fazla protein içerir. Bu bebek ve aile için bir avantajdır. Anne sütü özellikle prematüre bebeklerin sindirim ve bağışıklık sistemlerini güçlendirir. Ancak yüksek protein içerikli anne sütü ilk 15 günden sonra değişme uğrar ve içeriğindeki protein oranı düşmeye başlar. 15. günden sonraki dönemde anne sütüne protein katkı mamaları eklenerek, prematüre bebeğin gelişmesi için gerekli yüksek protein içerikli anne sütü elde edilebilir.
Belli bir ağırlığa ulaşan prematüre bebek, annesini emmeye veya biberonla beslenmeye başladığında bir süre kuvöz dışında izlenir. Vücut ısısını dış ortamda koruyabilen, solunumları düzenli olan, oksijen tedavisine ihtiyaç göstermeyenler taburcu olabilir. Fakat prematüre bebeği hastaneden çıkarırken çok ciddi bir planlama yapmak gerekir. Annenin, bebeğin bakımını ve ilaçlarını öğrenmesi, ayrıca evde acil bir durumda ne yapması gerektiği canlandırmalı eğitimlerle anlatılması şarttır.
Prematüre bebek sahibi anne babalar, hastaneden ayrılıp günlük yaşama döndüklerinde üç farklı süreçten geçerler. İlk döneme "öfori dönemi" denir. Bu dönem evdeki ilk 6 haftayı kapsar. Bu dönemde ebeveynler anne ve baba olmanın mutluluğunu yaşar. İkinci dönem mutsuzluk dönemidir ve 6 ay kadar sürebilir. Bu dönemde aile bebeğin gelişmesinin daha geri olduğunun farkına varır ve sorunlarla baş edemeyeceğini düşünerek endişelenir. Son dönem ise kabullenme dönemidir. Bu dönemde anne baba, bebeklerini olduğu gibi kabullenir. Artık prematüreliğin onun hayatının doğal bir parçası olduğunun farkındadırlar
